Over Herman
Ik verlang naar een wereld waarin verbinden weer de norm wordt. Mensen leren duurzame relaties aan te gaan door kwetsbaar te durven zijn. Dat eerlijke en open communicatie een eerste reflex wordt als de spanning toeneemt. Dat elkaar vasthouden, proberen te berijken, makkelijker wordt omdat de eigen draagkracht vergroot. Dat mensen meer vanuit innerlijke drive en passie durven te gaan leven omdat ze zich gedragen weten.
Ik geloof in God als de onwrikbare basis. De rots om het leven op te bouwen. Degene die draagt. En dat wie Hem leert vertrouwen als eerste stem om naar te luisteren, kracht vindt om te dealen met alles wat op zijn of haar pad komt ook als dit van tijd tot tijd zoeken blijft.
Ik geloof in de kracht van het niet weten en durven vragen en zoeken.
Ik help mensen door allereerst gewoon contact te maken met hun eigen verhaal. Te ontdekken hoe dit zich hen gevormd heeft. Wat maakt dat ze doen wat ze doen en voelen wat ze voelen. Patronen herkennen en waar nodig doorbreken. Om vervolgens opnieuw de werkelijkheid te bevragen en te zoeken naar nieuwe wegen, nieuwe verbindingen.
Mijn kracht ligt in het écht ruimte kunnen geven. Erbij kunnen blijven, kunnen inleven en begrijpen. Maar ook in het hebben van een scherpe geest. Ik verbind inzicht en ervaring aan de juiste vragen die de ander verder helpen.
Mijn aller diepste verlangen is steeds meer te mogen zien van het doorbreken van Gods Koninkrijk. Daarvoor bid ik, daarvoor getuig ik, daarnaar bevraag ik en zoek ik. Met een groot verlangen, een bewustzijn van mijn beperking en uitstrekken naar een God die ik ten diepste vertrouw als goed.
Als Vader
Als papa
Ik ben Herman, man van Rianne en vader van Minke (2010), Timo (2016) en Julie (2019).
Naast mijn werk als coach studeer ik theologie. Ik spreek ik in kerken en ben betrokken bij verschillende programma's rond identiteitsontwikkeling voor tieners, welke aangeboden worden op middelbare scholen. In 1983 ben ik als jongste van 4 geboren in het mooie Zeeland, om op mijn vierde te verhuizen naar Zuidhorn, een dorp vlakbij de stad Groningen. Hier in het hoge noorden heb ik het grootste deel van mijn jeugd doorgebracht. Deze jaren zijn heel belangrijk geweest voor mijn vorming en de weg die God met mij gegaan is. Mijn vader was dominee en dus namen geloof, kerk en God een centrale plek in ons gezin in. Tegelijk was deze plek niet veilig en leerde ik God daarmee niet kennen als een God die ik kon vertrouwen. Als jong kind werd ik binnen dit gezin seksueel misbruikt. De mensen die een beeld van Hem moesten voorleven in mijn leven, waren niet in staat een veilige omgeving te creëren.
In mijn puberteit begon deze situatie zich te uitten in depressiviteit, zonder dat ik in staat was te spreken over wat er echt gaande was. Eigenlijk sleepte ik mij voort van burn-out naar burn-out en van depressieve periode naar depressieve periode, met af en toe wat betere fases tussendoor. Dit veranderde pas toen mijn broer de heldhaftige stap nam om de stilte te doorbreken en de waarheid aan het licht te brengen. Hij begon te spreken.
Deze openheid was voor mij de trigger om dezelfde weg te volgen. Geen makkelijke weg, geen korte weg. In mijn leven heb ik moeten leren dealen met mijn kwetsbaarheid. Ik ontdekte hoe het weglopen voor de pijn en de kwetsbaarheid steeds destructiever ging werken in mijn leven. En uiteindelijk dat juist het uitten van mijn angst, boosheid en het blootleggen van mijn kwetsbaarheid in contact met anderen, mij op een weg van heling bracht.
Ik heb geworsteld met God.
Zowel met Zijn oordeel als met Zijn genade.
Met zowel Zijn liefde als Zijn almacht.
Angst werd langzaam omgezet in troost, radeloosheid in hoop.
Nadat ik Jezus terugvond (of beter, Hij mij), heb ik afscheid genomen van mijn baan als onderwijzer en ben ik gaan werken voor Compassion. Waar ik een hernieuwde liefde voor de kerk ontwikkelde als ook een passie om bij te dragen aan kerkgemeenschappen die groeien als plek van heling.
Juist een gezonde kerk is van vitaal belang voor mensen die worstelen met hun kwetsbaarheden en voor wie God vaak onbereikbaar lijkt. Tegelijk is geen kerk perfect en ontkom je er niet aan, dat als je open wordt over wat er in je leeft, je ook reacties krijgt (vaak goed bedoeld) die allesbehalve helpend zijn. In die complexiteit heb ik gezocht naar mijn plek. Heb ik een eerlijke kijk ontwikkeld op wat ik zelf heb te doen. Heb ik schoonheid ontdekt in kerken vol imperfecte mensen (waar ik er één van ben) en heb ik het verlangen ontwikkeld om mensen en kerken te helpen stappen te zetten in het zich uitspreken. Stappen zetten in het leven delen met elkaar en met Jezus. Want jouw en mijn kwetsbaarheid is de ruimte waarin Hij wil werken. Waar twee of drie bij elkaar zijn in Zijn naam, daar is Hij erbij.
Ik geloof dat waar mensen echt samen op weg gaan en op weg gaan samen met Jezus, er nieuw leven ontstaat. Nieuw leven waarin ruimte is voor kwetsbaarheid, waarin wonden helen, kwaliteiten opbloeien en talenten steeds zichtbaarder worden. Een uitgesproken leven, waarin je vrijheid voelt om te staan voor wie je bent, wat je drijft en waar je voor gaat. Om Jezus na te spreken: 'Stromen van levend water zullen uit je binnenste stromen'. Dat gevoel!
Nieuw leven.
Echt leven.
Toen die stromen van levend water in mij op begonnen te borrelen ervaarde ik de roeping om te getuigen en te gaan spreken, juist in en voor kerken. Dit verlangen groeide verder. Ik ervaarde het als een zegen om ook mensen individueel een stap verder te helpen in hun leven en dit juist te doen in verbinding met God. Ik besloot een coachopleiding te volgen en in het diepe te springen. Naast mijn werk als spreker en coach heb ik een aantal jaar ervaring opgedaan als jongerenwerker voor de NGK in Hattem, waar ik ook maandelijks voorging. Toen mijn contract daar afliep verkoos ik het verder gaan als zelfstandig spreker en coach boven een nieuwe functie in een kerk. Dit omdat ik graag mijn eigen gemeente wil kunnen dienen, de NGK in Zwolle-West.
De ervaringen die ik opgedaan heb en de vaardigheden die ik onderweg ontwikkeld heb zet ik nu in om mijn passie te volgen. Om te helpen plekken te creëren waar ruimte komt voor dit nieuwe leven en om als ervaren ontdekkingsreiziger, anderen te helpen nieuwe richting te vinden. Boven alles verlang ik ernaar dat kerken meer en meer de plek worden waar iedereen die zich kwetsbaar weet tot aangetrokken voelt. De kerk als een plek van heling en herstel. Waar ik kan draag ik daar graag mijn steentje aan bij.
Mocht je geïnteresseerd zijn in een kennismaking, dan spreek ik je graag!